میلیشیا
بعد از انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران، واژهٔ ملیشیا در ایران برای اولین بار توسط سازمان مجاهدین خلق ایران وارد فرهنگ جامعه گردید. روز ۲ آذر ۱۳۵۸ مسعود رجوی تشکیل میلیشیا را اعلام کرد. بعد از انقلاب ضد سلطنتی در ایران در سال۱۳۵۷ (۱۹۷۹ میلادی) سازمان مجاهدین خلق ایران به طور گسترده‌ای وارد فعالیتهای سیاسی در عرصهٔ اجتماع گردید. رهبرانسازمان مجاهدین خلق ایران بعد از آزادی از زندانهای شاه تعدادی معدود و انگشت شمار بودند که در رأس آنها مسعود رجویبود و سالهای زیادی را در زندانهای دیکتاتوری شاه سپری کرده بودند. برای سازمان روشن بود که بعد از آزادی از زندانهایشاه گسترش سازمان و تربیت کادرهای همه‌جانبه که بتوانند بار انقلاب را به دوش بکشند در ارتباط تنگاتنگ با نیروهای آمادهٔ مردمی است که در نتیجه انقلاب ضدسلطنتی، در بهار آزادی به دنبال آزادی کامل مردم بودند. به عبارت دیگر یک سازمان انقلابی همگام با رشد آگاهی‌های مردمی است که می‌تواند از شکل سازمانی و محدود خود به عرصهٔ اجتماعی و فراگیر قدم بگذارد. به همین خاطر تشکیل میلیشیا و سازماندهی میلیشیای مردمی از ضروری‌ترین کارهایی بود که سازمان مجاهدین خلق ایران انجام داد. آنها توانستند با سازماندهی نیروهای جوانی که در انقلاب علیه نظام دیکتاتوری شاه آزاد شده بودند سازمان مجاهدین خلق ایران را با یک فعالیت گسترده و عظیم به یک نیرو و سازمان توده ای تأثیر گذار در روند سیاسی و اجتماعی ایران تبدیل کنند. این نیروها در کسوت میلیشیای مجاهد خلق از روز تأسیس آن با فعالیت سیاسی روشن گرانه و مسالمت‌آمیز مشعل آگاهی و آزادی را به میان مردم بردند و درخشانترین ویژگیهای انقلابی، نظیر مسئولیت پذیری، انضباط‌آگاهانه، جسارت انقلابی، سخت‌کوشی و فداکاری را به نمایش گذاشتند و آرمانها و مواضع سیاسی مجاهدین را درسراسر ایران ترویج کردند.
طول عمر مبارزهٔ سیاسی و افشاگرانهٔ هواداران مجاهدین و میلیشیا از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ طول کشید. این مدت همراه با تحمل و صبر شگفت‌انگیز در برابر حمله و هجوم نیروهای انحصارطلب و چماقداران و پاسداران رژیم خمینی، به مردم و مراکز احزاب و سخنرانیهای روشنگرانه و کتابفروشی‌ها بود. مهمترین ویژگی میلیشیای مجاهد خلق در این شرایط انضباط پذیری تشکیلاتی آن بود.
شرکت فعال در پراتیک سیاسی روز با حداکثر استفاده از فضای فعالیت سیاسی و دموکراتیک موجود برای ایجاد ارتباط هرچه بیشتر با توده‌های مردم؛ عدم درگیری قهرآمیز با اتخاذ اصل بردباری و انضباط انقلابی در برابر فشارها و تهاجمات حاکمیت؛ افشای مداوم ماهیت انحصار طلبی در تمام رویکردهایش اعم از سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ایدئولوژیکی بر عهدهٔ نیروهای میلیشیای مجاهد خلق بود. نشریهٔ مجاهد ارگان رسمی سازمان مجاهدین خلق ایران که با ۶۰۰هزار تیراژ در سراسر کشور منتشر می‌شد، توسط میلیشیای مجاهد خلق به میان مردم برده می‌شد. همچنین نیروهای میلیشیا با برپایی دکه‌های و با بحثهای خیابانی؛ کتابها و نشریات سازمان مجاهدین را به فروش می‌رساندند.
از دیگر فعالیتهای سیاسی میلیشیا در صحنهٔ سیاسی جامعهٔ ایران فعالیتهای گستردهٔ میلیشیا در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای ملی بود.
روز ۲۰ فروردین ۱۳۵۹ میلیشیای مجاهد خلق با یک رژه سراسری در شهرهای مختلف ایران، حضور تشکیلاتی و نظم و انضباط آهنین میلیشیا را به نمایش گذاشت.
در ۳۰ خرداد۱۳۶۰، سازمان مجاهدین خلق ایران برای استیفای حقوق مردم به ویژه آزادیهای مردمی با میلیشیای مجاهد خلق تظاهرات مسالمت آمیز ۵۰۰هزار نفره را در تهران سازمان داد اما پاسداران رژیم به دستور خمینی با به رگبار بستن این تظاهرات یک جنگ گسترده را علیه مجاهدین خلق ایران آغاز کرد. بعد از آن دیگر امکان هر گونه فعالیت سیاسی مسالمت‌آمیز از بین رفت و به این ترتیب میلیشیای مجاهد خلق وارد دوران مقاومت مسلحانه در مقابل رژیم خمینی گردید.
حماسهٔ مقاومت میلیشیای مجاهد خلق در زندانهای خمینی و در برابر شکنجه‌های وحشیانه صفحهٔ دیگری از مقاومت درخشان مردم ایران برای آزادی بود. لیست ۱۲۰ هزار شهیدان مقاومت که اکثر آنان از نسل میلیشیای مجاهد خلق است اثبات این حماسه و مقاومت است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر