ازآن ماست پیروزی
آندرانیک آساتوریان (زاده ۵ شهریور ۱۳۲۰- ۲۶ اوت ۱۹۴۱ در همدان- درگذشته یکشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۳- ۲۲فوریه ۲۰۱۵ در لس آنجلس) نوازنده، آهنگساز ،تنظیم کننده و خواننده موسیقی پاپ ایران بود.[۱] [۲]
آندرانیک آساتوریان |
پس از تولد آندرانیک،خانواده وی به اهواز مهاجرت کردند. او از ۹ سالگی به موسیقی روی آورده و در ۱۸ سالگی در تهران به تحصیلات در زمینه موسیقی پرداخت.[۳]
آندرانیک آساتوریان در سال ۱۳۵۶ برای تحصیل در رشتهی موسیقی فیلم به همراه خانواده به لسآنجلس رفت. او پس از انقلاب و با روی کار آمدن جمهوری اسلامی دیگر به ایران بازنگشت و تا پایان عمر در آمریکا زندگی کرد. او آهنگساز و تنظیم کنندهی بسیاری از ترانههای مشهور موسیقی پاپ ایران است.[۴] نام آندرانیک در اغلب ترانه های خوانندگان مشهور پاپ همچون داریوش،ابی، معین ، گوگوش و ... به چشم میخورد.
همچنین آندرانیک آساتوریان مواضع سیاسی سختی علیه جمهوری اسلامی داشت. او پس از سالهای ۱۳۷۰ در ارتباط با مجاهدین قرار گرفت و با آنها آشنا شد.[۵] وی پس از آن به شورای ملی مقاومت ایران پیوست و تا پایان عمر به حمایت از مجاهدینخلق پرداخت.
آندرانیک و جریان تازه موسیقی پاپ در ایران
موسیقی پاپ ایرانی در دهههای پایانی پیش از انقلاب اسلامی در دو جریان اصلی در حرکت بود. نخست، ترانههایی که موسیقی آنها بیشتر توسط استادان موسیقی ایرانی مانند علی تجویدی، همایون خرم و پرویز یاحقی ساخته میشد و با صدای خوانندگانی چون مرضیه، دلکش و پوران از رادیو به گوش مردم میرسید. ترانههایی که موسیقی آنها بیشتر با همراهی ارکسترهای تک صدایی یا با هارمونی ابتدایی ارائه میشدند؛ به استثنای دورهای که مرتضی حنانه کوشید با پشتوانه تحصیلات کلاسیک خود و با یاری ارکستر فارابی تنظیم پیشرفتهای از آثار ارائه دهد. سبک خوانندگانی که برای نمونه به آنها ارائه شد، در نسل بعد به شکل عمده از سوی گلپایگانی، حمیرا، مهستی، هایده و ... پی گرفته شد.
به موازات این آثار که محبوبیت فراوانی نیز در بین مردم داشتند، در دهه ۱۳۳۰ فرم دیگری از موسیقی پاپ ایرانی نیز شکل گرفت که بسیار تحت تاثیر فضای موسیقی پاپ غربی بود و سازهای ایرانی هم در ارکسترهای آن به کار برده نمیشدند. در بسیاری از این ترانهها که مجری اصلی آنها ویگن بود، فضای موسیقی دیگر لزوماَ ایرانی یا خاورمیانهای نیست؛ اگر شعر پارسی را از ترانه برداریم به راحتی میتوان یک شعر مثلا انگلیسی یا فرانسوی روی آن گذاشت و کسی هم متوجه نمیشود که کار در ایران ساخته شده است.
این سبک در دهه ۱۳۵۰ به پشتوانه موج تازهای از آهنگسازان و ترانهسرایان جوان دگرگون شد. واروژان از جمله آهنگسازان و تنظیم کنندگان پیشکسوت در این دوره بود و سپس آندرانیک، منوچهر چشمآذر، بابک افشار، حسن شماعیزاده، ناصر چشم آذر و ... به فعالیتهای گستردهای مشغول شدند. محبوبیت این آثار تا جایی پیش رفته بود که حتا شماری از استادان موسیقی ایرانی مانند محمد حیدری که در زمینه آفرینش موسیقی ترانهها هم بسیار فعال بودند، بخشی از کارهای خود را به هنرمندان این سبک میسپردند. در این فضا آندرانیک فعالیت خود را با تنظیم ترانه "نمیاد" با آهنگ حسن شماعیزاده و صدای گوگوش آغاز کرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر