در تاریخ ۸ آوریل ۲۰۱۱ نیروهای عراقی به اردوگاه مجاهدین خلق حمله کردند که در درگیری‌های پیش آمده 34 نفر از اعضای قرارگاه اشرف کشته شدند.
 |
| درب شیر قرارگاه اشرف |
این سوال همچنان باقی است .
چرا با وجودی که اعضای این قرارگاه یا کمپ که همگی تحت نظارت کنوانسیون 4 ژنو قرار داشتند، دولت عراق به بآنها حمله کرد.
اما سوال مهمتر و اساسی تر اینکه، چرا مجاهدین از خود دفاع مشروع هم نکردند و 34 نفر از آنها کشته شدند.
آنها با دست خالی آماج تیر و تبر نیروهای جنایت کار مالکی نخست وزیر وقت عراق که مزدور رژیم آخوندی بود قرارگرفته بودند، جانانه مقاومت کردند واگر می خواستند از خود دفاع مشروع کنند حتی یک کشته هم نمی دادند بلکه از دشمن بسیار تلفات گرفته میشد. اما مجاهدین که می دانستند پشت این حمله ها رژیم پلید آخوندی قرار دارد ومالکی بدستور ولی فقیه این رژیم دست به این حمله زده با هوشیاری هم از تصرف اشرف توسط آنها جلو گیری کردند و هم اینکه دشمن را در توطئه ای که چیده بود ناکام گذاشتند.( ۱)
 |
| میدان اشرف واقع در قراگاه اشرف |
راستی دفاع مشروع چیست ؟
دفاع مشروع حس غریزی هر انسان هست. همواره بشر در مقابل عملی که ناعادلانه و غیرمشروع بوده سر فرود نیاورده و دفاع در برابر چنین عملی را جزو حقوق طبیعی خود می‌داند، زیرا انسان با تبعیت از غریزه به هنگام خطر مقابله به مثل می‌کند و آن را نوعی حق برای خود و نوعی تکلیف نسبت به دیگران می‌داند و روابط انسانی و اجتماعی ایجاب می‌کند که افراد در صورت حمله و تهاجم ناعادلانه دیگران ساکت نمانند و قانون نیز چنانچه کسانی را که در شرایط دفاع باشند مجازات نخواهد کرد.
دفاع عبارت است از اینکه انسان با توسل به قدرت حقی دارد که تحت حمایت قانون است و اگر متجاوزی بخواهد آن را برباید حفظ کند؛ بنابراین دفاع یکی از وسایل اولیه حفظ حق است که با همین خصوصیت در مناسبات و روابط بین افراد و بین ملل باقی مانده‌است؛ ولی دفاع در روابط بین افراد وقتی مشروع است که برای دفع ضرری که از ناحیه حمله‌کننده با حمله حضوری و غیرقانونی صورت گرفته ضروری باشد.
بنابراین در یک نگاه شخصی که برخلاف عدل و انصاف مورد حمله قرار گرفته و برای دفاع از خود مرتکب جرم شده‌است در حال دفاع مشروع است. در نتیجه شباهت زیادی بین حالت اضطرار و دفاع مشروع وجود دارد. در هر دو مورد وقتی برای احتراز از خطر و زیان جرم مرتکب می‌شود در واقع دفاع مشروع یکی از موارد مخصوص حالت اضطرار است و خصوصیت آن این است که مجنی‌علیه در عین حال حمله‌کننده نیز هست.
یکی از مهمترین حقوق طبیعی انسان، حق دفاع در مقابل تجاوزها به جان، آزادی، عرض، ناموس و مال است؛ بنابراین وضع مقررات دربارهٔ حق دفاع متهم، هم با اصول و مبانی حقوق اسلامی و هم با مبانی حقوق بشر هماهنگی دارد.
بر این اساس دفاع مشروع در مقام دفاع از نفس، عرض، ناموس، مال یا آزادی تن خود یا دیگری در قانون مورد پذیرش قرار گرفته‌است.
آیا حق دفاع متهم مطلق و بدون محدودیت است؟
خیر؛ قانونگذار شرایط دقیق آن را مشخص کرده‌است. در قانون مجازات اسلامی جدید پیش‌بینی شده‌است که شخص می‌تواند در شرایطی خاص و ویژه از خود دفاع کند، بدون آنکه مجازات شود.[۲]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر